Heel voorzichtig is ze in de allereerste brief aan haar vader. Els Geijselaers-Nols schrijft dat ze hem en zijn vrouw misschien kwetst en dat ze lang heeft geworsteld. Maar dat ze, nu ze zijn naam kent, besloten heeft contact te leggen. Het is dan begin jaren negentig.

Els Geijselaers-Nols was de dochter van een zwarte Amerikaanse soldaat. In de Tweede Wereldoorlog dienen in de Amerikaanse krijgsmacht 800.000 zwarte soldaten. Ze worden achtergesteld op hun blanke collega's, zijn uitgesloten van gevechtstaken en werken bij de ondersteunende diensten. Zoals overal worden ze ook in Limburg gescheiden van hun blanke collega’s ondergebracht.

Een van hen is Henry VanLandinghem. Hij werd na september 1944 gelegerd in het Limburgse Berg en Terblijt. In het dorp is zelden sprake van discriminatie. De zwarte militairen zijn eerder een bezienswaardigheid, ze komen geregeld bij mensen thuis. VanLandinghem wordt een huisvriend van het gezin Nols. De vrouw des huizes doet zijn was.

De militairen trekken verder en in september 1945 bevalt mevrouw Nols van een nakomertje. De baby is onmiskenbaar anders dan de overige kinderen. Maar voor de hele familie, vader incluis, is de donkere Elsje een van de zeven kinderen.

Lees verder en bekijk video op nos.nl

Els Geijselaers-Nols NOS/Pauline Broekema