Corrie* doet al jaren boodschappen bij dezelfde buurtsuper. Op een dag voert die een ’laagste actieprijsgarantie’ in. Corrie maakt daar gretig gebruik van en ze koopt een paar scherp geprijsde blikken soep. Maar even later blijken die bij een andere supermarkt toch goedkoper te zijn.
Dus loopt de bejaarde Corrie naar de servicebalie en vraagt het prijsverschil terug. Dat is immers de actie – de buurtsuper garandeert dat het product nergens anders goedkoper is. En als dat wel zo is, krijgen de klanten het verschil in geld terug. Tot haar verbazing krijgt Corrie te horen dat ze morgen terug kan komen, omdat de supermarktmanager dan aanwezig is.
De volgende dag loopt ze in de buurtsuper richting de supermarktmanager. Maar voordat ze haar verhaal kan doen, zegt deze dat hij niet met haar wil praten en geeft haar een brief waarin staat dat ze een winkelverbod krijgt. Corrie is geschrokken en belt het contactcentrum van de supermarktketen. Die geven haar gelijk, ze hoort het prijsverschil terug te krijgen. En het winkelverbod kan niet geldig zijn, omdat de supermarkt zich niet aan de eigen regels houdt. De supermarktmanager zal haar daar nog over bellen, zegt de medewerker van het contactcentrum.
*Gefingeerde naam