Het programma ‘t Schaep mag dan supercamp zijn, alleen voor vrouwen en homo’s, columnist Lidy Nicolasen kijkt er graag naar. Vooral door Riek en Arie Balk. ‘Niet gespeend van malicieuze trekjes, toch net iets te burgerlijk en goedhartig om er garen bij te spinnen.’

"Pff. Opoe is eindelijk aan het hemelen. Petrus moest eraan te pas komen, of misschien was het God zelf wel, geen idee. Ik weet alleen dat het de hoogste tijd werd. Een dooie die op onverwachte momenten de levenden met moralistische praat bestookt, tart het geduld en inlevingsvermogen van de ware fan. Ik ben opgevoed met hel, vagevuur en hemel. De notie dat ze daarboven konden zien hoe ik plaste of poepte, dwong me tot beleefd gedrag op de WC. En of ik gelijk had. Opoe bewees het door met een aftandse verrekijker naar ons op aarde te loeren, Petrus hijgend in haar nek of misschien was het dus God zelf wel.

Wie van deze tekst geen snars begrijpt, heeft het afgelopen seizoen niet gekeken naar ‘t Schaep in Mokum. Elke maandagavond op weg naar Pauw& Witteman. Het is de superkitscherige opvolger van het legendarische ’t Schaep met vijf Pooten uit 1969 met Adèle Bloemendaal, Leen Jongewaard en Piet Römer. Iedereen keek toen, zo heel veel meer was er op het andere net niet te beleven. Plaats van handeling was een café, actualiteit was de leidraad en Amsterdamse humor de verpakking."

Lees verder