Politici willen ons laten geloven dat onze stem straks ertoe doet voor de keuzes die gemeenten maken. Geloof het niet, schrijft Lidy Nicolasen. De gemeenten zetten eendrachtig de tering naar de nering.

"De burgemeester was een barones. De koffie werd geserveerd door een oude, bibberige butler in kop en schotel met het gemeentelijke logo. De barones was de welwillendheid zelve. Ze was haar jong gestorven echtgenoot opgevolgd, die op zijn beurt de opvolger van haar vader was geweest.

Toen het Progressief Akkoord voor het eerst een gooi deed naar een raadszetel, hielden ze hun hart vast voor de komst van de ‘rooien’. Maar ook de PAK-politici bleken met twee woorden te kunnen spreken.

Het was een van de eerste raadsvergaderingen die ik versloeg, die van de gemeente Rozendaal. Het grensde aan folklore, je moest ervan houden. Ik hield er niet van. Voor mij moest politiek niet worden gesmoord in gezeglijk gekeuvel, maar gepaard gaan aan donderend geraas, debatten scherp op de snede, uitgesponnen tegenstellingen en dat alles op basis van een diep doorvoelde ideologie en theorie."

Lees verder: http://www.volkskrant.nl/vk/nl/11744/Lidy-Nicolasen/article/detail/3609234/2014/03/08/De-geest-van-de-barones-waart-nog-steeds-rond.dhtml