“Ze werkt zo hard, daar legt een Japanner het tegen af”, zei haar man ooit. Maar nadat gevierd illustrator Charlotte Dematons een burn-out kreeg, bedacht ze een nieuw levensmotto: maak van het leven een feest.

Les 1: Hou alles in de gaten

"We waren buitenbeentjes in het dorp waar ik ben opgegroeid, vlakbij het Franse Evreux. Er woonden daar geen professoren, om het zo maar te zeggen. Onze buren waren voor een deel analfabeet en zaten in de kleine criminaliteit. Er waren veel gezinnen met negen of twaalf kinderen die pas naar school gingen als de burgemeester had gedreigd de garde champêtre (veldwachter, red.) op ze af te sturen. Mijn ouders hadden zich daar gevestigd, omdat mijn vader werk kon krijgen bij een Amerikaanse legerbasis in de buurt.

Wat hij daar deed, is me nooit duidelijk geworden. Misschien was hij wel agent nul nul zeven! Mijn Nederlandse moeder was pianodocente en speelde elke dag. Mijn vader ook, trouwens. Chopin, Mozart, Schubert, Schumann … Dat is de muziek van mijn jeugd. Ze heeft geprobeerd een kleuterschool van de grond te krijgen in het dorp, maar daar was weinig animo voor. ‘Ils se démerderont comme nous’, zei een ouder over zijn kinderen. Dat betekent: ze zoeken het maar uit, dat hebben wij ook gedaan.

Toen ik op mijn zesde naar school ging, kreeg ik een gigantische cultuurshock. Thuis spraken wij Nederlands, dus ik verstond niemand. Het was bovendien een vreugdeloze school, waar werd geslagen. De hoofdmeester schopte kinderen onder hun kont of gaf een pets in het gezicht, zó hard dat er een rode handafdruk op de wang achterbleef. Bij ons thuis was het geen Roald Dahl-boek - mijn ouders sloegen nooit - maar op deze school wel. Toen ik dat thuis huilend vertelde, stapte mijn moeder er meteen op af. Dat waren ze daar niet gewend, veel ouders sloegen hun kinderen zelf ook. Mijn moeder - een dame, beetje deftig -zei tegen de hoofdmeester: ‘Als u mijn kind slaat, dan sla ik u.’ Daar was hij van onder de indruk. Ik ben nooit met een vinger aangeraakt, maar bleef toch bang."

Lees verder op trouw.nl

© Maartje Geels. Charlotte Dematons: ‘Ik denk dat het weleens de rode draad door mijn werk zou kunnen zijn: ik wil laten zien dat de lol in de kleine dingen zit, in de gekkigheid van mensen.’