© anp. Een vrouw van zeventig jaar werkt nog via Uitzendbureau 65plus bij een bedrijf in Houten. “Ik zie het als uitdaging voor vijftigplus-vrouwen van nu om te zoeken naar een levensinvulling die recht doet aan wat de overgang oproept aan andere transities voor werk en levensstijl.”

Wat ouderwets om vrouwen in de overgang te benaderen als wezens die thuis met opgedroogde baarmoeders het zorgen zitten te missen, stelt Marret Kramer.

"Met vijf zussen zijn we, tussen 43 en 56 jaar. De oudste vier zijn in de overgang en de jongste zit er niet op te wachten. Wat we in elk geval leerden was dat zoals ieder gezin ongelukkig is op zijn eigen manier, iedere vrouw op haar eigen manier door de overgang gaat en je dus niet van ‘de’ overgang kunt spreken. 

Onze reacties op de column van Jean Jacques Suurmond (De Verdieping 28 oktober) varieerden van ergernis tot inspiratie. Slechts één herkende het gevoel van nutteloosheid en het legenestprobleem (een ander is nog stiefmoeder van jonge kinderen en ik had pubers in huis toen de overgang begon). Wat we allemaal ervaren, is de gegroeide wijsheid en mildheid, en het mentor-zijn voor jongere mensen.

De column geeft een interessante invalshoek voor de overgang: ‘spirituele kans, geestelijke zwangerschap’. En tegelijk werkt dat vervreemdend, want hoezo leegte en nutteloosheid als je volop aan het werk bent en nog jonge of studerende kinderen hebt? Mantelzorg en vrijwilligerswerk doen we naast onze banen, dat maakt de overgang juist nog zwaarder. In onze hectische levens is het een zoektocht om überhaupt tijd te maken voor het stilstaan bij alle fysieke verschijnselen en uit te zoeken wat dit betekent voor je manier van leven (werk, relaties, voeding, sporten, mediteren)."

Lees verder op trouw.nl