Haar naam is Mama Lambert, een Rwandese vrouw, nu 61 jaar oud. Maar haar naam was niet altijd Mama Lambert. Voor de genocide van 1994 in Rwanda heette zij Beata Mukarubuga. Beata – ‘de gezegende’ – was gelukkig getrouwd, had acht prachtige jonge kinderen en een goede baan als onderwijzeres op een basisschool. Dan breekt in april 1994 de genocide in Rwanda uit. In 100 dagen tijd werden zo’n 1 miljoen mensen vermoord en 250.000 - 500.000 meisjes en vrouwen verkracht. In deze periode verloor Beata haar man, vijf van haar acht kinderen, ouders, broer, zus en talloze andere familieleden. Allen gedood door de Hutu-extremisten die het hadden voorzien op de uitroeïng van de Tutsi’s en gematigde Hutu’s. Beata overleefde de volkerenmoord, maar was niet meer dezelfde vrouw van voor de genocide; een vrouw met liefhebbende gezins- en familieleden, bezittingen en dromen. Beata was niet meer. Sindsdien gaat zij door het leven als Mama Lambert, de moeder van Lambert. Met de 1-jarige Lambert op haar rug overleefde ze namelijk de genocide.

Mama Lambert is een ongelooflijk sterke, inspirerende, energieke en veerkrachtige vrouw. Ondanks alles wat zij heeft meegemaakt, koos zij er voor om haar leven in dienst te stellen van anderen, mensen die net als zij de genocide overleefd hadden. Weduwen, wezen, vrouwen met Hiv/Aids. Als trauma-therapeut bij Solace Ministries, een organisatie voor genocide-overlevenden, geeft zij dag in dag uit therapie aan tientallen tot honderden vrouwen, zowel individueel als in groepssessies. Velen van hen zijn vrouwen, maar een aantal van hen zijn mannen, die seksueel geweld tijdens de genocide hebben meegemaakt. De vrouwen zijn vaak vele malen verkracht, vaak door meerdere daders en op de meest brute manieren. Velen van hen zijn nu HIV-positief en een groot aantal kreeg kinderen van de verkrachters. Mama Lambert staat deze vrouwen en mannen met raad en daad bij. Zij inspireert hen allemaal om niet op te geven, maar door te gaan met hun leven en weer een doel te vinden.

Lees verder op vrouwenvannu.nl