De Wetenschapsagenda moet door twee kennisiconen getrokken gaan worden. Eén ‘bobo’ en grijze heer volstaat niet voor een sector die innovatie, vernuft en vrouwen alle ruimte wil geven. Wie worden het?

ScienceGuide luisterde rond in het Haagse en de wetenschapstop en het beeld van de agendatrekkers werd al snel duidelijk. Een grote toespraak in Amsterdam liet bovendien helder blijken, dat een grote naam zichzelf uitvoerig in de etalage zette. Maar daarmee ontstond meteen een lastig probleem.

In de eindversie van Bussemakers wetenschapsvisie stond te lezen, dat op 26 november de naam bekend zou worden ‘de trekker’. Deze vrouw of man zou met groot gezag de Wetenschapsagenda inhoudelijk moeten gaan coördineren en het proces van discussie, uitdieping en keuzes leiding geven. De Ministerraad zou hierover nog beslissen.

Het was direct duidelijk dat maar één Nederlander die inspirerende leidersrol zou kunnen vervullen, met gezag, ‘power’, netwerk en jeugdig elan: Neelie Kroes. Zij paste perfect bij de opdracht, omdat zij jong talent, bedrijfsleven, toppers uit de kennissector, Europese en wereldwijde input en de politiek-bestuurlijk betrokkenen met gemak zou kunnen aanspreken, opporren en tot gedurfde conclusies zou weten te brengen.

Maar nee. 26 november kwam. 26 november ging. Het kabinet bleek geen keus, geen naam te kunnen presenteren. Wat was gebeurd? ScienceGuide neemt waar, dat het kabinet van de ‘bobo’s’ een soort veto kreeg op de naam Kroes. Te politiek. Te uitgesproken. Te Neelie. Te weinig old boys network.

Lees verder op scienceguide.nl